Μαραθιώτισες και Μαραθιώτες
Πέρασαν δέκα χρόνια από τότε που σε αυτή εδώ την αίθουσα, με εκλέξατε για πρώτη φορά μέλος του Δ.Σ , πρώτο στις προτιμήσεις σας μεταξύ ισάξιων συναδέλφων μου.
Η προτίμησή σας αυτή στο πρόσωπο μου συνεχώς διευρύνετο, με αποκορύφωμα τις τελευταίες εκλογές. Υποθέτω ότι και στις σημερινές εκλογές άν ήμουν υποψήφιος για το Δ.Σ, κάτι ανάλογο θα συνέβαινε.
Για να είμαι λοιπόν χρήσιμος στο Σύλλογο και μετά την αποχώρησή μου από το Δ.Σ, θεώρησα και θεωρώ, πως η συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι η καταλληλότερη ν’αποσυρθώ, χάριν της ανανέωσης και μόνο και για κανέναν άλλο λόγο.
Ότι αγαπάς, για να έχει μέλλον δεν το κρατάς για τον εαυτό σου, το παραδίδεις στους νεότερους. Χωρίς δεύτερη σκέψη εκτίμησα ότι αυτό έπρεπε να κάνω και αυτό έκανα.
Η επιλογή ήταν συνειδητή. Ο λόγος συγκεκριμένος και η απόφαση δύσκολη, αλλά επιβεβλημένη.
Ο χαρακτήρας μου δεν μου το επιτρέπει να δίνω υποσχέσεις τις οποίες ενδεχομένως να μην μπορέσω να τηρήσω. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, σας υπόσχομαι πως άν χρειαστεί να επανέλθω, ευχαρίστως θα το κάνω και πάλι θέτοντας εκ νέου στην κρίση σας την απόφασή μου αυτή (εφόσον φυσικά η κατάσταση της υγείας μου το επιτρέπει).
Δεν είναι σχήμα λόγου, ούτε ρητορικό σχήμα η εξομολόγησή μου ότι αγάπησα, αγαπώ και θα εξακολουθώ να αγαπώ αυτό το Σύλλογο, γιατί είναι ένα κομμάτι από τη ζωή μου(είναι το δεύτερο σπίτι μου).
Το άλλο κομμάτι,(οι κάτοικοι αυτού του σπιτιού) είστε ΕΣΕΙΣ. Όλοι οι Μαραθιώτες και οι Μαραθιώτισες που πιστέψατε σε μένα και σας ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας για την εμπιστοσύνη σας στο πρόσωπό μου. «Ελπίζω να μην σας απογοήτευσα».
Με γνώμονα το γενικό συμφέρον του Συλλόγου, των μελών και του χωριού και μετά από δέκα χρόνια παρουσίας (θετικής ή αρνητικής) στο τιμόνι του πρωτοπόρου Συλλόγου μας, με ανιδιοτέλεια, άοκνα και αγόγγυστα, κατά τρόπο δίκαιο, αντικειμενικό και αμερόληπτο θέλω να πιστεύω, έκανα ότι μπορούσα. Δεν ξέρω άν τα κατάφερα. Ούτε άν ήταν αρκετά. Όμως προσπάθησα.
Αλλά όλα αυτά, ανήκουν στο χθες και αυτό που θα πρέπει να μας απασχολεί από εδώ και στο εξής είναι το αύριο. Εγγυητές του αύριο είστε ΕΣΕΙΣ και το αποδεικνύετε κάθε φορά με πράξεις όπως και σήμερα. Εννιά από τα δεκατέσσερα μέλη του ψηφοδελτίου για το Δ.Σ είναι νέα πρόσωπα και το σπουδαιότερο, δεν υπάρχει Μαραθιώτικη οικογένεια που να μη μετέχει με δικό της υποψήφιο στις σημερινές διαδικασίες για την εκλογή νέας Διοίκησης στο Σύλλογο.
Για μένα, ο στόχος αυτός ήταν όνειρο ζωής και ευτύχησα, το όνειρο αυτό να πραγματοποιηθεί επί ημερών μου. Σας ευχαριστώ όλους και ιδιαίτερα τους μέχρι χθες πολύτιμους συνεργάτες μου, με τους οποίους δώσαμε αγώνες όλα αυτά τα χρόνια για την ενότητα του Συλλόγου, των μελών και του χωριού.
Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα. Πρόκειται για ένα νέο ξεκίνημα, μια νέα αρχή, μια ανανεωμένη καινούργια προσπάθεια.
Σε κάθε προσπάθεια, ο κίνδυνος ότι πολλά μπορούν να συμβούν, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο είναι υπαρκτός(δεν είναι όλα ρόδινα). Στο διακύβευμα, τι μπορεί να χαθεί και τι μπορεί να κερδηθεί απ’αυτή την προσπάθεια, ανησυχίες δεν χωράνε. Προσωπικά τουλάχιστον, δεν ανησυχώ για τίποτε. Οι ηττοπαθείς ανησυχούν και τελικά χάνουν.
Οι Μαραθιώτες, ξέρουν μόνο να κερδίζουν(δεν υπήρξαν ποτέ ηττοπαθείς). Δεν είναι στο DNA των Μαραθιωτών να χάνουν και ειδικά σε συλλογικό επίπεδο. Φτάνει να τους εμπνέει κάποιος, να τον εμπιστεύονται και να τους καθοδηγεί σωστά.
Δεν έχω καμία αμφιβολία, ότι το νέο Δ.Σ που θα προκύψει από τις σημερινές εκλογές, βάζοντας και εκείνο τη δική του σφραγίδα και προσθέτοντας το δικό του λιθαράκι θα τα πάει εξίσου καλά, ενδεχομένως και καλύτερα. Οι συνθήκες για εκείνο, είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές παρά τις σημερινές αντιξοότητες.
Το γεγονός και μόνο, ότι παραλαμβάνει ένα Σύλλογο ενωμένο, δυνατό, μαχητικό και δραστήριο (Σύλλογο άρτια οργανωμένο, Σύλλογο με φήμη, Σύλλογο οικονομικά εύρωστο) δεν χρειάζεται και μεγάλη προσπάθεια, να τον ανεβάσει ακόμα πιο ψηλά. Λίγη θέληση και μόνο, είναι αρκετή.
Όσον αφορά τον δικό μου ρόλο στο αυριανό γίγνεσθαι του Συλλόγου, όπως βλέπετε στο ψηφοδέλτιο η σχέση μας δεν διακόπτεται. Θα έχω θεσμικό ρόλο, αλλά και λόγο. Κυρίως λόγο. Όλοι πρέπει να έχουν ρόλο και λόγο σ’αυτό το Σύλλογο(δεν μας περισσεύει κανείς).
Παραμένω στο Σύλλογο σαν υποψήφιος στην Εξελεγκτική Επιτροπή, η οποία θα ελέγχει την νομιμότητα των πράξεων, των αποφάσεων και γενικά των παραλείψεων του Δ.Σ, σε οικονομικά, διαχειριστικά και διοικητικά θέματα ˙ και για να αποφορτίσουμε λίγο το κλίμα: «Δεν θα απαλλαγείτε εύκολα από μένα . Ακόμα και εάν με μαυρίσετε , πάλι θα βρω τρόπο να σας ταλαιπωρώ».
Ερχόμενοι τώρα στο δικό σας ρόλο, που είναι πιο ουσιαστικότερος από τον δικό μας αντιλαμβάνεστε υποθέτω, πως τίποτε δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς τη δική σας βοήθεια και στήριξη, ειδικά σε χαλεπούς καιρούς.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, επιβάλλεται να είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο, ενωμένοι και αδελφωμένοι. «Οι καιροί είναι δύσκολοι και μέρα με τη μέρα, δυσκολεύουν ακόμα πιο πολύ».
Συσπειρωθείτε λοιπόν γύρω από το Σύλλογο, βοηθώντας το έργο του. Είναι ο μόνος Σύλλογος που η όποια βοήθεια από το υστέρημά σας, πιάνει τόπο και φαίνεται. Έχει ανάγκη απ’τη βοήθειά σας, για να μπορέσει και εκείνος να ανταποκριθεί ανάλογα στις ανάγκες των μελών του, όταν και όποτε χρειαστεί. «Μακάρι, να μην χρειαστεί ποτέ».
Αν όμως χρειαστεί, δεν πρέπει ν’ανταποκριθούμε; Αυτός δεν είναι ο ρόλος μας; Όπου και αν απευθυνθήκαμε βρήκαμε πόρτες ερμητικά κλειστές. Όμως, η δική μας πόρτα, η πόρτα του Συλλόγου, δεν πρόκειται να κλείσει. Θα είναι ανοιχτή όπως πάντα για να θυμίζει στους επιλήσμονες ότι μέσα στα καθήκοντά τους είναι και ο παράγων άνθρωπος, ο οποίος αγνοείται προκλητικά στις μέρες μας.
Τέλος και επειδή αρκετά σας κούρασα, σας ευχαριστώ και πάλι μέσα από την καρδιά μου και σας διαβεβαιώνω ότι, τις υπηρεσίες μου στο Σύλλογο προσωπικά τουλάχιστον, θα τις προσφέρω έτσι κι’αλλιώς. Είτε εκλεγώ, είτε όχι, ειδικά σήμερα που ο Σύλλογος έχει την ανάγκη μας και εμείς τη δική του (αλλά, με το δικό μου τρόπο).
Το ίδιο σας καλώ και σας παρακαλώ να κάνετε και ΕΣΕΙΣ μέλη του Συλλόγου και υποψήφιοι. Εκλεγμένοι και μη. Ο ρόλος μας, είναι ρόλος προσφοράς προς τον συνάνθρωπό μας και δεν είναι αμειβόμενος. Είναι αδιανόητο, να αποβλέπει κανείς σε κάτι τέτοιο και ν’ασχολείται με τον πολιτισμό.
Οι οποιεσδήποτε επομένως πικρίες, προερχόμενες κυρίως από όσες και όσους δεν εκλεγούν θα είναι πέρα για πέρα αδικαιολόγητες. Η σημερινή Γ.Σ βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Ποτέ στην ιστορία του Συλλόγου, δεν είχαμε μια τόσο μεγάλη συμμετοχή υποψηφίων για το Διοικητικό Συμβούλιο και την εξελεγκτική επιτροπή . Τα (19) άτομα του σημερινού ψηφοδελτίου για τα δύο συμβούλια, είναι όλα αξιόλογα και οι υποψηφιότητες, η μία καλύτερη από την άλλη. Όμως (12) θα εκλεγούν.
Τα υπόλοιπα (7) στον αριθμό αναπληρωματικά μέλη, παρακαλώ τον αυριανό Πρόεδρο του Δ.Σ, να τα αξιοποιήσει ανάλογα και κατά τρόπο επωφελή για το Σύλλογο. Ο ρόλος τους είναι θεσμικός και εξίσου σημαντικός με τον ρόλο των τακτικών μελών, σημαντικότερος θα έλεγα αφού αποτελούν τη χρυσή εφεδρεία του αύριο. «Συνεπώς, τόσο ο ρόλος, όσο και η προσφορά αυτών των μελών προς το Σύλλογο, δεν τελειώνει σήμερα, αλλά αρχίζει από σήμερα».
Κλείνοντας την αποχαιρετιστήρια αυτή ομιλία μου, επιτρέψτε μου να την κλείσω όχι με ευχές του τύπου καλή επιτυχία και λοιπά τετριμμένα, αλλά με την παραίνεση:
"Αν θέλετε, ν’αγαπηθεί το έργο που θ’αναλάβετε από αύριο, αγαπήστε το πρώτα εσείς. Τα άλλα, μεταξύ αυτών και η επιτυχία, έρχονται στη συνέχεια κι από μόνα τους". Σ α ς ε υ χ α ρ ι σ τ ώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου